Września. Polski Teatr Tańca z Balladyną i Trzema Siostrami. [ZDJĘCIA]

Tancerze pokazali we Wrzesińskim Ośrodku Kultury dwa kameralne spektakle, "Balladynę" i Trzy siostry – wyobrażenie.

Balladyna, do której choreografię stworzyły Karina Adamczak-Kasprzak oraz Agata Ambrozińska-Rachuta, to nowe spojrzenie na dramat Słowackiego. Artystki skoncentrowały się na wątku rywalizacji sióstr, na ich pragnieniu wyrwania się z szarej rzeczywistości. Zatarły granicę pomiędzy wcieleniem dobra, Aliną, a uosobieniem zła, Balladyną, stwarzając wrażenie, że na scenie tańczą dwa aspekty tej samej kobiety. - Chciałyśmy pokazać historię nieco inaczej, bez sztampowego podziału na siostrę dobrą i złą, bo zło i dobro jest w każdym z nas i często to impuls decyduje, która strona zwycięża - mówi Karina Adamczak-Kasprzak. I ten impuls mogliśmy dostrzec w powtarzalności, w ciągłym rozpoczynaniu historii od nowa. I tylko zakończenie za każdym razem było inne.

Andrzej Adamczak, scenograf kolejnego spektaklu, zmierzył się z Trzema Siostrami Czechowa i wyszedł z tej konfrontacji zwycięsko. Wszystko to za sprawą pomysłu, by skupić się jedynie na uczuciach tytułowych sióstr. Osią spektaklu jest czekanie na coś, co nigdy nie nadejdzie.

Początek mamy iście czechowowski, trzy dziewczyny w przezroczystych, plastikowych płaszczach udają się z kolorowymi walizkami do poczekalni. Pełne nadziei na powrót do lepszego życia. Ale poczekalnia okazuje się dantejskim przedsionkiem piekła, w którym umiera czas i wszelkie nadzieje.

- Starałem się, żeby spektakl nie był tylko tańcem, żeby mówił coś więcej o nas, naszym życiu – mówi Adamczak. I sztuka ta na pewno mu się udała. Niespodziewanie pomocą dla tancerzy okazała się zwykle zakryta kotarą tylna ściana WOK, znakomicie współtworząc nastrój odrapanych poczekalni pełnych przegranych ludzi czekających na pociąg do lepszego życia. Pociąg, który nigdy nie nadjedzie.